Gisteren zijn we met de speedveerboot van Gili Air naar Bali gevaren. Een bijzondere ervaring want het ging er in de boot hetzelfde aan toe als in een vliegtuig: veiligheidsinstructies, vaartijd, een snackservice en water en bij aankomst een nat doekje ter verfrissing!
Dus wij naar Ubud, het kunstzinnig centrum van Bali. Vooral een chaos eigenlijk. Ubud en omgeving is één groot verkeersinfarxt omdat er teveel mensen naar dat kleine plekje wil. Daarom staat t verkeer er continu vast in alle kleine straatjes. Geen doorkomen aan. Veel toeristen huren dan ook een scooter, wat levensgevaarlijk is aangezien er amper verkeersregels gebruikt worden: iedereen haalt elkaar links en rechts in.
We willen graag een souvenir kopen wat past bij Indonesië, en bezoeken een hootsnij-werkolaats & -galerij en kiezen een prachtig gekleurd exemplaar uit. De kleuren knallen je tegemoet en het houtsnijwerk is subliem gedetailleerd. We vinden t prachtig en dit krijgt vast weer een mooi plekje in ons huis, tussen de andere souvenirs (ook allen houtsnijwerk realiseren we ons!)
En vandaag vallen we met onze neus in de boter want het is Kuninger, een Hindoe feestdag waarbij de mensen in prachtige kleren offers gaan brengen bij de tempels, op straat, aan auto’s en waar al niet meer. Een bezoek aan een prachtige tempel waar een paar families de goden komen vereren maakt diepe indruk. De ouderen en ook de kinderen bejegenen ons erg vriendelijk en nieuwsgierig. Het is dan ook een feestdag, maar toch, we komen zomaar hun feestelijke ceremonie bekijken. Ook zijn er kleine optochten met een Barung (varkenachtige stier) die de goede geesten en aura’s gunstig stemt en de donkere krachten ook eert. Een feestelijke dag om op de fiets de omgeving van Ubud te verkennen. En wat worden we overal vriendelijk gegroet! Een liefdevolle eilandengroep, de Sunda’s!
Dat fietsen is trouwens erg leuk. Vooral ook omdat we bergafwaarts gaan. We rijden over de drukke weg (niet vergeten om links te rijden!) Maar fietsen ook op de kleine fietspaden tussen de rijstvelden door. En ook daar staan tempeltje waar geofferd wordt voor een rijke oogst en dankbaarheid. Sommige velden zijn al geoogst, andere worden binnenkort geoogst, want rijst kan 4x per jaar worden gezaaid en geoogst.
Als afsluiting een heerlijke Indonesische maaltijd bij een familie thuis maakt dit weer compleet. En als afsluiter een duik in het zwembad van het hotel om af te koelen.
Vanavond onze laatste avond op Bali, morgen gaan we weer op huis aan. Via Denpasar, Jakarta naar Amsterdam. Het voelt zoals iedere keer opnieuw raar om een mooi land gedag te zeggen: we zouden hier nog wel weken kunnen rondreizen want we zijn t nog lang niet beu. Maar aan alle mooie dingen komt een eind. Dus vanavond voor een laatste keer met z’n allen uit eten en genieten van het lekkers dat de Indonesische keuken te bieden heeft! Selamat Makan dus! (Smakelijk eten)
