Tijdens onze reis door Peru mag een bezoek aan de Colca Canyon niet ontbreken. Deze adembenemend diepe kloof, die op sommige plekken zelfs twee keer zo diep is als de Grand Canyon, herbergt niet alleen spectaculaire natuur, maar ook een van de meest majestueuze en grootste vogels ter wereld de Andescondor.
We stonden vroeg op om op tijd bij Cruz del Cóndor te zijn, een uitkijkpunt dat bekendstaat als dé beste plek om condors te spotten. Voor de duidelijkheid we waren daar reeds eerder maar op dit vroege tijdstip ook beslist niet alleen. Het staat er werkelijk vol met mensen die de Condors willen bewonderen. Wat een tegenstelling tot de dagen ervoor toen we hier nagenoeg alleen waren. Maar het op tijd opstaan en het wachten werd rijkelijk beloond. In de ochtendzon verschenen al gauw de eerste condors boven de kloof. Eén voor één zweefden ze omhoog, gedragen door de thermiek, hun gigantische vleugels breed uitgespreid. Het is bijna onwerkelijk hoe geruisloos zulke enorme vogels kunnen vliegen.
Sommigen zweefden op slechts enkele meters afstand langs de rand van de kloof een magisch en machtig moment. De stilte onder de aanwezigen sprak boekdelen (menig oh en ah) iedereen was zichtbaar onder de indruk van deze ontmoeting.
De Andescondor (Vultur gryphus) is een van de grootste vliegende vogels ter wereld. Met een spanwijdte tot wel 3 meter en een gewicht van 10 tot 15 kilo is hij een ware luchtreus. Condors kunnen wel 70 jaar oud worden en zijn heilig in veel culturen in Zuid-Amerika vooral bij de Inca’s, die de condor zagen als symbool van de hemel en een boodschapper tussen het aardse en het goddelijke.
Wat deze vogels extra bijzonder maakt, is hun manier van vliegen. Ze flapperen zelden met hun vleugels, maar gebruiken vrijwel uitsluitend luchtstromen om te zweven. De Colca Canyon biedt daar perfecte omstandigheden voor, waardoor het een van de beste plekken ter wereld is om condors in het wild te observeren.
Na ons bezoek aan Cruz del Cóndor begonnen we rond 11:00 uur aan een prachtige wandeling vanuit Yanque een klein, sfeervol dorpje omringd door groene terrassen en vulkanische bergen. Met onze kleine dagrugzakken op liepen we de hangbrug over die de Colca-rivier overspant, en lieten het dorp langzaam achter ons.
De klim begon vrijwel meteen: via een stoffig, maar goed begaanbaar pad omhoog langs oude akkers en grazende koeien. Ondanks de hoogte van ruim 3.600 meter genoten we volop van de rust, het weidse uitzicht, en het zicht op de indrukwekkende Sabancaya-vulkaan, die af en toe een pluim rook omhoog liet krullen.
Na een 1,5 uur lopen bereiken de Uyo-Uyo ruïnes. Deze pre-Inca nederzetting ligt prachtig tegen de bergflank, met uitzicht over de vallei en oude landbouwterrassen zover het oog reikt. Onderweg passeerden we klifgraven, stenen muren en smalle irrigatiekanalen die nog steeds functioneren.
Na weer een uurtje lopen bereiken we het dorp Coporaque. In Coporaque was het een dorpsfeest erg leuk om hier kort wat indrukken van op te doen. Een wandeling van slechts een paar uur, maar eentje vol afwisseling en hoogtepunten zowel letterlijk als figuurlijk.
