Auteur archieven: admin

Hongkong

Uitzicht vanaf de Peak op Hongkong

De laatste dag(en), we verblijven in Hongkong; een smeltkroes van culturen. De Engelse invloeden zijn nog duidelijk merkbaar want naast links rijden heeft Hongkong ook een eigen valuta nl. de Hongkong Dollar. Het prijsverschil is goed merkbaar want daar waar we in China rond de 15 Yuan betaalden voor een biertje (circa 2 euro) is dat hier zeker 70 Hongkong Dollar, wat omgerekend 8 euro is, kunnen we echt spreken van westerse prijzen, ongekend aangezien SAR Hongkong ook onderdeel van China is.

De adembenemende skyline vanaf the Peak

Maar Hongkong is dan ook niet voor niets de duurste stad ter wereld om te wonen en leven. Maar goed, dat mag de pret niet drukken want we zijn hier maar één keer dus laten we ervan genieten. We maken een rondvaart door de Bay Area en worden getrakteerd op een prachtige zonsondergang en een lichtshow op de wolkenkrabbers. We hebben een upgrade gekregen van onze hotelkamer en hebben we prachtige suite met een aparte zitkamer, keuken en slaapkamer met een ongekend uitzicht (20e verdieping) over de Harbour van Hongkong.

Nostalgische bootjes in Victoria Harbour

We nemen de “Peak Tram” voor een adembenemend uitzicht over de Bay en genieten van het Westerse eten. Maar ook hier is het weer ongekend druk, overal lange wachttijden en wachtrijen in combinatie met de hoge temperaturen (>35 graden) maken het niet overal even aangenaam. Morgen vertrekken we weer naar huis en we hebben een lange nachtvlucht voor de boeg. Wel gek om na 30 dagen reizen weer terug naar huis te gaan.

Hongkong by Night

China is mooi, China is prachtig, China is druk (soms echt te druk), China is heeeeel groot, de Chinezen hebben soms iets wat gekke gebruiken, en spreken zeker geen woord Engels en doen er ook geen moeite voor om het te begrijpen wat soms best vervelend is, en soms doen ze erg hun best om behulpzaam te zijn. En wat hebben we genoten: in 30 dagen hebben we ruim 6500 km per trein afgelegd, hebben we de belangrijkste steden en bezienswaardigheden gezien, we zijn op meer dan 5000 meter hoogte geweest. We verbleven in prima hotels en hebben meestal heerlijk gegeten. Meer dan een geslaagde reis, en volgend jaar zoeken we wel iets met minder mensen 😉 maar evenzovele indrukken.

Zonsondergang over de Skyline van Hongkong
Zonsondergang over Victoria Harbour
De Peaktram
Hongkong by Night

Dongguan

De toegangspoort tot de oude stad

Een bijzondere dag voor ons vandaag in Dongguan want we bezoeken het weeshuis waar Li Chen de eerste twee jaar van haar leven gewoond heeft. Met een gids rijden we naar het weeshuis, en wat is er in die 14 jaar veel veranderd. We herkennen niets meer totdat we de oprijlaan oprijden. Dan weten we dat we er zijn. Na een Covid test mogen we door de poort naar binnen waar we warm ontvangen worden. We bekijken samen het gedeelte waar Li Chen verbleef. Naast het oude gebouw staat een compleet nieuw complex waar nu alle kinderen en jongeren verblijven. Het oude deel, waar Li Chen woonde, is nu niet meer in gebruik behalve als kantoor voor de stafmedewerkers. Maar we zien de wasruimten, de keuken, de toiletten, het slaapgedeelte, speelzalen en het klaslokaal.

De oude stad

Leeg en enigszins in verval omdat het al jaren niet meer voor de kinderen gebruikt wordt. We begrijpen dat er plannen zijn om het oude deel te slopen omdat er nieuwbouw is. Fijn dat we dus nog op tijd zijn om dit deel te bezoeken. We zien dat momenteel er vooral (meervoudig) gehandicapte kinderen in het tehuis zitten. Na het opheffen van de één-kind politiek is hier nog zeker een grote behoefte aan. De kinderen die we zien zien er gezond en verzorgd uit en de mensen die we ontmoeten waren allen onzettend liefdevol en warm. Na een rondleiding krijgen we koffie en thee in een kantoorruimte waar Li Chen ‘Welkom thuis’ wordt geheten door de directrice.

Prachtige rode lampionnen

Ontroerend om te zien hoe warm we ontvangen worden en hoe nieuwsgierig men is naar het welbevinden van Li Chen. Ze vragen naar school, vrienden, of ze goed in haar vel zit en ze zijn duidelijk op zoek naar of het goed met haar gaat. We bekijken samen wat foto’s van de afgelopen jaren en merken dat men erg trots is hoe mooi, groot, goed ingewikkeld ze is. Li Chen krijgt een mooi cadeau. Ook geven ze aan dat Li Chen altijd welkom is en dat de deur altijd voor haar open staat. We nemen met een goed gevoel afscheid van elkaar.

De gids stelt voor om naar een stukje oude stad van Dongguan te gaan. We hebben niet zo’n beeld van wat deze stad te bieden heeft maar worden hier aangenaam verrast. Wat is het hier prachtig in dit oude stukje. Dit is zoals we ons een oude stad in China voorstellen. En er is vrijwel niemand!! Dit pareltje is duidelijk niet ontdekt door toeristen van welke nationaliteit dan ook. Volle bak genieten van de rust en sereniteit.

Kleine straatjes met kleurrijke lampionnen

Lekker lunchen en vervolgens gaan we naar een shoopingmall. Van sereniteit naar waanzin! Het is mega groot en we zien onder andere een supergrote arcadehal, luxe winkels van drones, horloges, auto’s, dure couturiers en sieraden, tot een popmart, lego, capibara (geen idee maar t is populair onder de jeugd?) een kunstskibaan, een klimhal, een mega ballenbak, ontzettend veel restaurants en een zwembad op de 6e verdieping. Niet te filmen hoe groot de contrasten zijn in dit land. Voor de afwisseling eten we steak met friet. Kan gewoon hier!

Een bijzondere dag, het kan niet anders gezegd worden. Dongguan heeft ons op alle fronten aangenaam verrast!

Rustige zijstraatjes in de oude stad
Even poseren….

Ping’An dag 2

Een prachtig uitzicht over de rijstvelden en Ping’An

Vandaag een fijne wandeling door en langs de Drankenrugrijstvelden gemaakt. Via stenen looppaden en trappetjes klimmen we omhoog naar het eerste uitzichtpunt ‘Nine Dragons’ waarbij we uitleg krijgen over de landbouwtechnieken die gebruikt worden om de smalle rijstvelden boven en onder elkaar te bewerken.

De pas ingeplante rijstvelden

Machines en buffels zijn te groot voor de smalle richels met rijstplanten, dus het is voornamelijk handwerk. Vooral het ploegen en oogsten is dan zwaar werk.
We lopen over de bergrug naar het uitzichtpunt ‘Seven stars around the moon’ waar we prachtig bovenop de rijstvelden kunnen kijken. Het oude dorpje Longjie Old Zhuang heeft een aantal houten huizen nog in traditionele sfeer waar mensen nog in wonen.

Onderweg een koud drankje

Indrukwekkend om te zien dat slechts één generatie geleden men hier nog zonder de moderne gemakken leefden. Nu wonen er vooral oude mensen die daar al van jongs af aan wonen en de jongeren trekken weg of zijn in een moderner huis gaan wonen. Hoewel ons hotel en een paar restaurants in Ping’an prachtig en luxueus zijn, is de rest wel vergane glorie. Veel winkels, restaurants en hotels zijn dicht en zien er vervallen uit.

Het werken op de rijstvelden is een hard bestaan

En soms is er een bouwproject grstart maar ook weer gestopt waardoor er een rommelig beeld ontstaat.We komen er niet achter of dit te maken heeft met de impact van Covid of dat hier iets anders aan ten grondslag ligt. Het is wel zonde om te zien dat deze mooie dorpjes weg lijken te kwijnen.
De wandeling voert ons door de bossen en langs stroompjes. Heerlijk rustig en fijn om in deze natuurlijke omgeving te wandelen. Lekker lunchen en de rest van de dag vermaken we ons door op ons balkon lekker te lezen en te ‘snappen’. Genieten hier!!

Een nagenoeg verlaten dorpje
Dames in lokale “klederdracht”

Ping’An dag 1


Longjie staat bekend om de uitgestrekte rijstvelden die zich over de bergwanden glooien. Een heel ander soort bergen dan het Karstgebergte, en dus weer een heel ander uitzicht. Ook weer prachtig. We zitten in een luxe boutiquehotel bovenaan de bergen, met een balkon vanwaar we uitzicht over de vallei en rijstvelden hebben.

Een leuke en zweterige wandeling door het dorpje Ping’an gemaakt en heerlijk gegeten. Bamboorijst is hier de specialiteit: in een stuk bamboo stoppen ze rijst emet wat flinters groente en vlees wat ze daarna roosteren op een houtskoolvuur.

Het maakt smaakvolle plakrijst! De hoteleigenaar zei gisteren dat het ‘porkseason’ is, dus eten we varkensvlees. Vandaag staat er een trekki g door de rijstvelden op t programma. Met gids. De dag begint met bewolking in het dal en zo te zien heeft het vannacht geregend….we zijn benieuwd!!

Langshi

Even poseren met op de achtergrond het Karstgebergte

De afgelopen dagen verbleven we in het kleine en gezellige dorpje Langshi aan de Li rivier, midden in het Karstgebergte. Deze prachtig piekerige bergjes waren al voor menig dichter en schilder een inspiratiebron. Net als de vissers die hier al van oudsher met aalscholvers vissen vangen. In een rustige homestay hebben we een binnenplaatsje met twee kamers, terras, vijvertje en keuken voor ons alleen.

Ons binnenplaatsje bij onze homestay

Als we willen komt er een aardige doch pittige dame lunch en avondeten voor ons maken en als ontbijt staan er verse stoombroodjes, eieren en sojamelk in de koelkast. En we hebben een wasmachine en droger tot onze beschikking (lang leve translate via de camera) Omdat het een dag regent doen we rustig aan. Een kleine wandeling en een stukje hiken (levensgevaarlijk als t geregend heeft!) is alles wat we doen die dag, vandaag gingen we met een bamboe-bootje de rivier af, waarbij we de mooiste bergpieken zien.

Rivier Li slingert door het Karstgebergte

De bambo boot is inmiddels gemoderniseerd en gemaakt van geschilderde pvc buizen, voorzien van twee houten bankjes om op te zitten met een overkapping. Die hebben we nodig want onderweg varen we een stortbui tegemoet. Alle raftjes schuilen aan de oever en als de ergste regen weg is en t weer rustig op t water is, varen we verder. Het uitzicht is prachtig.

Lokale visser

Je moet wel even voorbij de bureaucratische handelingen kijken voordat je zover bent hoor. Voordat je in t bootje mag: kaartje kopen in een speciaal ticketoffice, kaartje 10 meter verder laten controleren bij een ander controlepunt, een kapitein toegewezen krijgen waarbij zijn qr code aan jouw ticket wordt gekoppeld, en met die kapitein mag je dan naar de kade waar je een reddingsvest aangedaan krijgt en dan eindelijk mag je op t raft/bootje. En bij elke handeling minimaal 5 minuten wachten, ook al is er verder niemand.

De bamboe bootjes op de Li

Maar ook in t Karstgebergte zijn we niet alleen: waar wij opstappen is t hartstikke rustig, maar waar we uitstappen, in Xingping, is t wederom megadruk. Het is wel een leuk stadje met oude straatjes, veel eetgelegenheden en shopjes natuurlijk.. een taxi brengt ons terug naar ons dorpje. Dat lijkt heel simpel maar de route (53 km) gaat dwars door de grillige bergen, (zou bijna een nieuwe aflevering van “Wrong Turn” kunnen zijn) via slingerende eenbaansweggetjes met veel riet en begroeiing langs de weg (geen maaibeleid hierzo) en dat in t pikkedonker. Gelukkig rijdt de chauffeur erg voorzichtig!

Prachtige wandeling door het Karstgebergte

Onze huiseigenaar/gids van dit plekje komt nog even verse sojamelk brengen en vertellen dat hij ons morgen rond half 9 laat oppikken voor de veerboot, waarna we naar Ping’an rijden: de rijstvelden. Maar wat hebben we hier genoten van dit mooie gebied, de prachtige bergen en een rustmomentje op onze reis. Nog een kleine week en dan zit het er weer op, maar we hebben nog een aantal mooie en bijzondere dingen voor de boeg!

Samen in de lokale taxi

Chengdu

Pandaland! Chengdu is waar de grote panda’s te bekijken zijn. Wij doen dit in Giant Panda Research Base. Een mooie benaming voor een panda dierentuin. Een groot en groen gebied met diverse paviljoens en gebieden waar diverse reuzenpanda te bekijken zijn.

Reuze Panda aan de bamboe maaltijd

We vertrekken vroeg en wel om twee redenen: de massa andere (chinese) toeristen voor te zijn, maar bovenal omdat panda’s niet goed tegen warmte kunnen. Als het te warm is gaan ze naar binnen in de airco liggen. Dan zie je ze minder goed. We zijn dus om 7.45u binnen en lopen direct naar de buitenverblijven waar we getracteerd worden op een aantal panda’s die zich vermaken met bamboe of een rondje kuieren door ‘t groen.

De Rode Panda

Hoe gaaf!!! Daarna gaan we naar de rode panda’s. Dit is geen familie van de grote panda’s maar wonen wel in Tibet, het Himalayagebied en zuidwest China. En ook bedreigd, dus een verdiende plek in dit breeding research centre. De gedeelten waar de dieren gevolgd worden en de wetenschappelijke onderzoeken gedaan worden zijn hier ook, netjes weggewerkt in t groen. De rode panda’s houden ook niet van warmte (en t is hier héét!) maar zijn een stuk beweeglijker en gemakkelijker benaderbaar dan de grote versie. Superschattige beesten met een aandoenlijk koppie, die rode panda’s! Ze liggen languit in de takken te hangen of scharrelen rond op de grond.

Panda Research Centre in Chengdu

Tegen de middag hebben we gezien wat we wilden en zijn we op t heetst van de dag én op het allerdrukst in de dierentuin, weer terug in ons hotelletje. Een prachtig hotel in oude chinese stijl, maar lekker ruim en van alle gemakken voorzien. Na een siësta (afkoelen!!) gaan we op panda-souvenir jacht in Kuanzhai -alley. Een wirwar van straatjes met shopjes, vooral op de panda gericht. En superdruk! Maar we vinden er ook een restaurant waar we een biertje kunnen drinken, even relaxen en wat van de Spelen bekijken (gecensureerde Chinese versie!). Al met al een topdag!!! Morgen treinen we dieper naar het zuiden!

Even genieten van een lokaal biertje (boxing cat)

Lhasa Tibet dag 4

Vannacht werden we opgeschrikt door forse regen, en vanmorgen regende het nog steeds. Paraplu’s mee dus. Maar eerst een rit van ruim een uur naar het Ganden monastery. Dit klooster had op zijn hoogtijdagen ruim 4000 monniken gehuisvest. Het ligt hoog tegen een berg, maar dat zien we niet vanwege de wolken.

Het prachtig gelegen Ganden monastary

Als we aankomen zien we alleen mist, regen en de dichtstbijzijnde gebouwen. Maar als we wat verder lopen zien we de hoofdtempel. Prachtig!! En: het is hier rustig. Slechts een handvol anderen lopen hier rond en vrijwel allemaal boeddhisten die op bedevaart hier komen bidden en offeren. Een serene rust, passend bij dit mooie klooster. Als we de mooie kamers hebben bekeken zijn de wolken verdwenen en komt de blauwe lucht tevoorschijn.

Ganden monastary

We eten een snackje in het restaurant en ook dat is een beleving: een gaarkeuken waar de hygiëne niet op nr.1 staat waardoor je over de vloer kunt schaatsen en onze gids adviseert om er niets te eten omdat we dat niet zouden verdragen. We vervolgens ons avontuur met een wandeling rondom de berg. Het is een pad dat door de Boeddhisten gebruikt wordt om rond het tempelcomplex te lopen.

Prachtige wandeling rondom het klooster

Dat met de klok rond een tempel lopen hoort bij de rituelen. Wij lopen de Ganden Lower Kora, zoals de wandeling heet, en worden getrakteerd op prachtige vergezichten in de vallei. Tibet in volle glorie. En volop groen, hoewel er maar een paar bomen staan en de begroeiing vooral lage struiken zijn waar kuddes Yaks hun kostje bijeen knagen. De rivier staat hoog volgens onze gids, vanwege de vele regen die gevallen is.

Mooie vergezichten tijdens de wandeling

We zien een aantal van Tibets mooie vogels en onderweg ontmoeten we aardige pelgrims.
Oh ja, en we hebben de ultieme toiletfoto! Deze is magnifiek qua smerigheid. Geur zit er niet bij maar geloof ons: ábsolúút niet te harden!! Lc en ik waren de dappere strijders hier en zijn deze uitdaging aangegaan (pure noodzaak!!) maar deze staat in ons geheugen gegrift!

Ganden monastary

Eenmaal terug in de stad gaan we nog ff op souvenir jacht. Dit keer voor in huis. Moeilijk kiezen want veel boeddhistische voorwerpen hebben we al op eerdere reizen meegenomen. Maar we hebben een mooi Tibetaans aandenken mee! Ook overige souvenirs zoals koelkastmagneten en andere aandenken (of gebruiksvoorwerpen!) kun je hier goed scoren. We hebben tot dusver deze reis al een tas vol souvenirs aangeschaft en echt niet allemaal meuk. En we hebben nog anderhalve week voor de boeg!!Morgen verlaten we Tibet en vliegen we naar Chengdu.

Gebedswielen in het Ganden monastary

Lhasa Tibet dag 3

Vandaag het werelderfgoed Potala op het programma en Barkhor. Potala is het bekendste gebouw van Lhasa, waar de laatste Dalaï Lama zat met de regering van lhasa, tot de vredevolle bevrijding van China in 1965. Zo noemen de Chinezen het tenminste. Daarna is de regering opgeheven en de Dalaï Lama gevlucht naar India.

Potala

Het rode deel is het Boeddhistische deel, het witte zijn de voormalige overheidsgebouwen.
En het is er druk. Heel druk. Ook nu weer rij na rij aanschuiven om in een volgende rij de komen. En dan moeten we nog tussen de 400 en 700 traptreden op.

Potala

Is het de moeite waard om binnen te kijken? Mwa, twijfelachtig. Het is tof om de zetel en ontvangstruimte van de Dalï Lama te bekijken maar verder is het gewoon een tempelcomplex. Wat dan weer leuk is dat onderweg bij een van de stoepa’s een monnik ons in het engels vroeg of we Nederlanders waren.

Potala

Dat hoorde hij en zag hij aan ons. We kletsten even maar het was nogal druk en we blokkeerden de doorgang dus werden we even naar achteren meegevraagd waar we een poosje over landen bezoeken, gewoonten en bucketlisten hebben gesproken. Een erg leuke ontmoeting. Foto’s nemen mocht helaas niet maar de herinnering is (blad)goud waard!

Potala

Barkhor is een kleinere tempel maar wel de oudste van Tibet, gebouwd op de plek van een meer, omdat dat goed zou zijn volgens de goden. Veel beelden, fresco’s, offerplaatsen, smalle houten trapjes op en af en schuifelend alles bekijken vanwege de drukte.. bijzondere ervaringen vandaag!

Lhasa

En als we naar ons hotel lopen wordt de vleesvoorraad van de lokale slager aangevuld: uitgebeende Yaks, klaar om in stukken gehakt te worden en te verkopen. Ik eet morgen wel kip of vegetarisch…

Lhasa

Lhasa Tibet dag 2

Na een beetje te zijn geacclimatiseerd gaan we vandaag met een gids een aantal van de bezienswaardigheden van Lhasa bekijken. We bezoeken als eerste de kloosters Drepung en Nechung. In de typisch Tibetaanse stijl met veel boeddha’s en monniken, hoog op de berg gelegen zodat je magnifiek uitzicht op het nieuwe deel van Lhasa hebt.

De monniken prevelen een gebedje

Dit nieuwe gedeelte is 5 jaar geleden uit de grond gestampt door Chinese bedrijven voor hun medewerkers en contacten etc, beetje bizar want wat heeft Lhasa /Tibet te bieden buitenom natuur en religie?) De kloosters zijn sereen en vrijwel alle bezoekers komen om te bidden en offers te brengen. De kloosters waren de eerste kloosters van Tibet en werden de eerste residenties van de Dalaï Lama.

De gebedswielen worden rondgedraaid

Er volgden er vele, die allen hier woonden, les gaven, bezoekers ontvingen en mediteerden. Alleen de laatste Dalaï Lama verhuisde naar het andere ‘paleis’ dat we nu kennen: Potala. Daar gaan we morgen heen.
De middag benutten we voor een bezoek aan het Sera-klooster waar de monniken een uur lang debateren.

Het Drepung monostary

We hebben er niet echt een beeld van wat we kunnen verwachten maar wat we zien past niet direct in ons plaatje van debateren. Maar het is het wel degelijk: een honderdtal monniken gaan in tweetallen oefenen in het debat. Dat oefenen doen ze door er één de aanvaller te laten zijn, zowel met woorden als met een fysieke bedreiging.

Op bedevaart

Degene die moet oefenen zit op een kussentje op de grond, dus lafer dan de aanvaller die staat en loopt, en moet steeds met argumenten komen. Dit om ervoor te zorgen dat je bekwaam wordt in het rustig beargumenteren van je standpunt ook al is de ander verbaal en fysiek intimiderend. Er loopt een monnik die de score van iets bijhoudt.

Debatteren met elkaar

Dat gaat een uur lang zo door en je ziet de vermoeidheid van zowel aanvaller als verdediger toenemen. Een bijzonder schouwspel! We spoelen de indrukken weg met een lekker tibetaans biertje en een potje rummikub. Als we op bed liggen barst er een fors onweer los. Nu maar hopen dat de regen morgen weer over de bergen is getrokken.

Een gebedswiel in het monostary
De gaarkeuken van het monostary
De gebedsruimte van de monniken
Een “oneindige” rij van gebedswielen
Stevig debatteren