We hebben eerst maar eens heerlijk uitgeslapen. Voor t eerst deze vakantie. Menigeen vindt dat dat vroege opstaan geen vakantie is, maar dit is dan ook een reis wat écht wat anders is. Het ontbijt hebben we gemist, dus brunchen we bij Cappuccino in de stad, met uitzicht over het Plaza Mayor.
Heerlijk door de straatjes struinen, beetje shoppen voor de trail en heerlijk eten bij een Italiaans restaurantje. Helaas (zacht uitgedrukt hoor… ) lukt het Barbara fysiek niet om de trail mee te lopen (combinatie van zuurstofgebrek en de gewrichten moeten ontzien) dus Pieter en Li Chen zijn volop in de voorbereiding met wat laatste inkopen: energierepen, nootjes, een camelbag voor water in de rugzak… het is niet echt goedkoper dan bij ons, maar het zijn ook leuke souvenirs. En Li Chen koopt een outdoor-outfit, op dringend aanraden van de gids. Ze wilde t niet maar is toch gezwicht.. Goed voorbereid gaan ze op tijd slapen: om 5u vertrekken ze voor de trail, zaterdag zijn ze weer terug.
De rit naar Cusco voert ons langs prachtige vergezichten, hoogvlakten en akkerbouwgronden. Het platteland is erg armoedig.
Dagelijks leven op de hoogvlakte
Onderweg stoppen we bij een coffeshop waar ze echt heerlijke koffie serveren en daar nemen we de lunch mee voor in de bus. Ook nemen we een kijkje bij Raqch’i, ruïnes van een Inca koninklijke stad waar vooral de voormalige voorraadruimten voor de regio indruk maken. En de shopjes worden ook gewaardeerd natuurlijk..
Uiteindelijk arriveren we op tijd in Cusco. Cusco is een levendige gezellige stad met veel Spaanse invloeden. Ons hotel zit aan een prachtig pleintje met veel bomen en groen en overal zijn kleine balkonnetjes waar restaurantjes zitten. En het barst hier van de winkeltjes en straatverkopers. Tja, logisch dat men in deze drukke stad probeert wat te verdienen.
Kathedraal van CuscoCusco
We eten een heerlijke hamburger met een koel drankje. We kunnen eindelijk uitslapen want morgen hebben we een vrije dag, dus de jeugd gaat nog even naar de bar voor een drankje. Fijn dat zij t samen leuk hebben!
Na een vreselijk koude nacht onder dikke alpacadekens hebben we heerlijk ontbeten bij Marcelino en Nancy die een pannenkoek voor ons maakten en verse broodjes met aardbeienjam hadden, én oploskoffie. Daar werden we warm van en konden we de dag beginnen. We moesten alweer afscheid nemen want vanmorgen varen we naar t eiland Taquile, ook in t Titicacameer. Maar niet zonder eerst de traditionele kleding te hebben geprobeerd. Hilarisch natuurlijk want we zijn niet gemaakt voor de kleding van hen en het voelde dan ook net alsof we ons aan t verkleden waren voor carnaval. Maar t levert wel leuke plaatjes op en veel hilariteit bij ons alsook bij hen.
Samen poseren voor de zonsondergang Verkleedpartij voor ons, dagelijkse kleding voor Nancy
Na een warm afscheid (we hebben de kleding toch maar achtergelaten) varen we in een ruim uur naar Taquile waar onze gids ons het eiland laat zien. Een fijne wandeling, en op t dorpsplein is een feest gaande ter ere van de onafhankelijkheid. Iedereen loopt in traditionele kleding, de muziek speelt en het is feest. Leuk om dat mee te maken.
Aan het eind van de middag varen we terug naar Puno waar in ons hotel een warme douche wacht. We gaan lekker eten en vroeg onder de wol want morgen vertrekken we vroeg: de rit naar Cusco betekent een lange reisdag.
De laatste dag(en), we verblijven in Hongkong; een smeltkroes van culturen. De Engelse invloeden zijn nog duidelijk merkbaar want naast links rijden heeft Hongkong ook een eigen valuta nl. de Hongkong Dollar. Het prijsverschil is goed merkbaar want daar waar we in China rond de 15 Yuan betaalden voor een biertje (circa 2 euro) is dat hier zeker 70 Hongkong Dollar, wat omgerekend 8 euro is, kunnen we echt spreken van westerse prijzen, ongekend aangezien SAR Hongkong ook onderdeel van China is.
De adembenemende skyline vanaf the Peak
Maar Hongkong is dan ook niet voor niets de duurste stad ter wereld om te wonen en leven. Maar goed, dat mag de pret niet drukken want we zijn hier maar één keer dus laten we ervan genieten. We maken een rondvaart door de Bay Area en worden getrakteerd op een prachtige zonsondergang en een lichtshow op de wolkenkrabbers. We hebben een upgrade gekregen van onze hotelkamer en hebben we prachtige suite met een aparte zitkamer, keuken en slaapkamer met een ongekend uitzicht (20e verdieping) over de Harbour van Hongkong.
Nostalgische bootjes in Victoria Harbour
We nemen de “Peak Tram” voor een adembenemend uitzicht over de Bay en genieten van het Westerse eten. Maar ook hier is het weer ongekend druk, overal lange wachttijden en wachtrijen in combinatie met de hoge temperaturen (>35 graden) maken het niet overal even aangenaam. Morgen vertrekken we weer naar huis en we hebben een lange nachtvlucht voor de boeg. Wel gek om na 30 dagen reizen weer terug naar huis te gaan.
Hongkong by Night
China is mooi, China is prachtig, China is druk (soms echt te druk), China is heeeeel groot, de Chinezen hebben soms iets wat gekke gebruiken, en spreken zeker geen woord Engels en doen er ook geen moeite voor om het te begrijpen wat soms best vervelend is, en soms doen ze erg hun best om behulpzaam te zijn. En wat hebben we genoten: in 30 dagen hebben we ruim 6500 km per trein afgelegd, hebben we de belangrijkste steden en bezienswaardigheden gezien, we zijn op meer dan 5000 meter hoogte geweest. We verbleven in prima hotels en hebben meestal heerlijk gegeten. Meer dan een geslaagde reis, en volgend jaar zoeken we wel iets met minder mensen 😉 maar evenzovele indrukken.
Zonsondergang over de Skyline van HongkongZonsondergang over Victoria HarbourDe PeaktramHongkong by Night
Een bijzondere dag voor ons vandaag in Dongguan want we bezoeken het weeshuis waar Li Chen de eerste twee jaar van haar leven gewoond heeft. Met een gids rijden we naar het weeshuis, en wat is er in die 14 jaar veel veranderd. We herkennen niets meer totdat we de oprijlaan oprijden. Dan weten we dat we er zijn. Na een Covid test mogen we door de poort naar binnen waar we warm ontvangen worden. We bekijken samen het gedeelte waar Li Chen verbleef. Naast het oude gebouw staat een compleet nieuw complex waar nu alle kinderen en jongeren verblijven. Het oude deel, waar Li Chen woonde, is nu niet meer in gebruik behalve als kantoor voor de stafmedewerkers. Maar we zien de wasruimten, de keuken, de toiletten, het slaapgedeelte, speelzalen en het klaslokaal.
De oude stad
Leeg en enigszins in verval omdat het al jaren niet meer voor de kinderen gebruikt wordt. We begrijpen dat er plannen zijn om het oude deel te slopen omdat er nieuwbouw is. Fijn dat we dus nog op tijd zijn om dit deel te bezoeken. We zien dat momenteel er vooral (meervoudig) gehandicapte kinderen in het tehuis zitten. Na het opheffen van de één-kind politiek is hier nog zeker een grote behoefte aan. De kinderen die we zien zien er gezond en verzorgd uit en de mensen die we ontmoeten waren allen onzettend liefdevol en warm. Na een rondleiding krijgen we koffie en thee in een kantoorruimte waar Li Chen ‘Welkom thuis’ wordt geheten door de directrice.
Prachtige rode lampionnen
Ontroerend om te zien hoe warm we ontvangen worden en hoe nieuwsgierig men is naar het welbevinden van Li Chen. Ze vragen naar school, vrienden, of ze goed in haar vel zit en ze zijn duidelijk op zoek naar of het goed met haar gaat. We bekijken samen wat foto’s van de afgelopen jaren en merken dat men erg trots is hoe mooi, groot, goed ingewikkeld ze is. Li Chen krijgt een mooi cadeau. Ook geven ze aan dat Li Chen altijd welkom is en dat de deur altijd voor haar open staat. We nemen met een goed gevoel afscheid van elkaar.
De gids stelt voor om naar een stukje oude stad van Dongguan te gaan. We hebben niet zo’n beeld van wat deze stad te bieden heeft maar worden hier aangenaam verrast. Wat is het hier prachtig in dit oude stukje. Dit is zoals we ons een oude stad in China voorstellen. En er is vrijwel niemand!! Dit pareltje is duidelijk niet ontdekt door toeristen van welke nationaliteit dan ook. Volle bak genieten van de rust en sereniteit.
Kleine straatjes met kleurrijke lampionnen
Lekker lunchen en vervolgens gaan we naar een shoopingmall. Van sereniteit naar waanzin! Het is mega groot en we zien onder andere een supergrote arcadehal, luxe winkels van drones, horloges, auto’s, dure couturiers en sieraden, tot een popmart, lego, capibara (geen idee maar t is populair onder de jeugd?) een kunstskibaan, een klimhal, een mega ballenbak, ontzettend veel restaurants en een zwembad op de 6e verdieping. Niet te filmen hoe groot de contrasten zijn in dit land. Voor de afwisseling eten we steak met friet. Kan gewoon hier!
Een bijzondere dag, het kan niet anders gezegd worden. Dongguan heeft ons op alle fronten aangenaam verrast!
Rustige zijstraatjes in de oude stadEven poseren….
Een prachtig uitzicht over de rijstvelden en Ping’An
Vandaag een fijne wandeling door en langs de Drankenrugrijstvelden gemaakt. Via stenen looppaden en trappetjes klimmen we omhoog naar het eerste uitzichtpunt ‘Nine Dragons’ waarbij we uitleg krijgen over de landbouwtechnieken die gebruikt worden om de smalle rijstvelden boven en onder elkaar te bewerken.
De pas ingeplante rijstvelden
Machines en buffels zijn te groot voor de smalle richels met rijstplanten, dus het is voornamelijk handwerk. Vooral het ploegen en oogsten is dan zwaar werk. We lopen over de bergrug naar het uitzichtpunt ‘Seven stars around the moon’ waar we prachtig bovenop de rijstvelden kunnen kijken. Het oude dorpje Longjie Old Zhuang heeft een aantal houten huizen nog in traditionele sfeer waar mensen nog in wonen.
Onderweg een koud drankje
Indrukwekkend om te zien dat slechts één generatie geleden men hier nog zonder de moderne gemakken leefden. Nu wonen er vooral oude mensen die daar al van jongs af aan wonen en de jongeren trekken weg of zijn in een moderner huis gaan wonen. Hoewel ons hotel en een paar restaurants in Ping’an prachtig en luxueus zijn, is de rest wel vergane glorie. Veel winkels, restaurants en hotels zijn dicht en zien er vervallen uit.
Het werken op de rijstvelden is een hard bestaan
En soms is er een bouwproject grstart maar ook weer gestopt waardoor er een rommelig beeld ontstaat.We komen er niet achter of dit te maken heeft met de impact van Covid of dat hier iets anders aan ten grondslag ligt. Het is wel zonde om te zien dat deze mooie dorpjes weg lijken te kwijnen. De wandeling voert ons door de bossen en langs stroompjes. Heerlijk rustig en fijn om in deze natuurlijke omgeving te wandelen. Lekker lunchen en de rest van de dag vermaken we ons door op ons balkon lekker te lezen en te ‘snappen’. Genieten hier!!
Een nagenoeg verlaten dorpjeDames in lokale “klederdracht”
Longjie staat bekend om de uitgestrekte rijstvelden die zich over de bergwanden glooien. Een heel ander soort bergen dan het Karstgebergte, en dus weer een heel ander uitzicht. Ook weer prachtig. We zitten in een luxe boutiquehotel bovenaan de bergen, met een balkon vanwaar we uitzicht over de vallei en rijstvelden hebben.
Een leuke en zweterige wandeling door het dorpje Ping’an gemaakt en heerlijk gegeten. Bamboorijst is hier de specialiteit: in een stuk bamboo stoppen ze rijst emet wat flinters groente en vlees wat ze daarna roosteren op een houtskoolvuur.
Het maakt smaakvolle plakrijst! De hoteleigenaar zei gisteren dat het ‘porkseason’ is, dus eten we varkensvlees. Vandaag staat er een trekki g door de rijstvelden op t programma. Met gids. De dag begint met bewolking in het dal en zo te zien heeft het vannacht geregend….we zijn benieuwd!!
Even poseren met op de achtergrond het Karstgebergte
De afgelopen dagen verbleven we in het kleine en gezellige dorpje Langshi aan de Li rivier, midden in het Karstgebergte. Deze prachtig piekerige bergjes waren al voor menig dichter en schilder een inspiratiebron. Net als de vissers die hier al van oudsher met aalscholvers vissen vangen. In een rustige homestay hebben we een binnenplaatsje met twee kamers, terras, vijvertje en keuken voor ons alleen.
Ons binnenplaatsje bij onze homestay
Als we willen komt er een aardige doch pittige dame lunch en avondeten voor ons maken en als ontbijt staan er verse stoombroodjes, eieren en sojamelk in de koelkast. En we hebben een wasmachine en droger tot onze beschikking (lang leve translate via de camera) Omdat het een dag regent doen we rustig aan. Een kleine wandeling en een stukje hiken (levensgevaarlijk als t geregend heeft!) is alles wat we doen die dag, vandaag gingen we met een bamboe-bootje de rivier af, waarbij we de mooiste bergpieken zien.
Rivier Li slingert door het Karstgebergte
De bambo boot is inmiddels gemoderniseerd en gemaakt van geschilderde pvc buizen, voorzien van twee houten bankjes om op te zitten met een overkapping. Die hebben we nodig want onderweg varen we een stortbui tegemoet. Alle raftjes schuilen aan de oever en als de ergste regen weg is en t weer rustig op t water is, varen we verder. Het uitzicht is prachtig.
Lokale visser
Je moet wel even voorbij de bureaucratische handelingen kijken voordat je zover bent hoor. Voordat je in t bootje mag: kaartje kopen in een speciaal ticketoffice, kaartje 10 meter verder laten controleren bij een ander controlepunt, een kapitein toegewezen krijgen waarbij zijn qr code aan jouw ticket wordt gekoppeld, en met die kapitein mag je dan naar de kade waar je een reddingsvest aangedaan krijgt en dan eindelijk mag je op t raft/bootje. En bij elke handeling minimaal 5 minuten wachten, ook al is er verder niemand.
De bamboe bootjes op de Li
Maar ook in t Karstgebergte zijn we niet alleen: waar wij opstappen is t hartstikke rustig, maar waar we uitstappen, in Xingping, is t wederom megadruk. Het is wel een leuk stadje met oude straatjes, veel eetgelegenheden en shopjes natuurlijk.. een taxi brengt ons terug naar ons dorpje. Dat lijkt heel simpel maar de route (53 km) gaat dwars door de grillige bergen, (zou bijna een nieuwe aflevering van “Wrong Turn” kunnen zijn) via slingerende eenbaansweggetjes met veel riet en begroeiing langs de weg (geen maaibeleid hierzo) en dat in t pikkedonker. Gelukkig rijdt de chauffeur erg voorzichtig!
Prachtige wandeling door het Karstgebergte
Onze huiseigenaar/gids van dit plekje komt nog even verse sojamelk brengen en vertellen dat hij ons morgen rond half 9 laat oppikken voor de veerboot, waarna we naar Ping’an rijden: de rijstvelden. Maar wat hebben we hier genoten van dit mooie gebied, de prachtige bergen en een rustmomentje op onze reis. Nog een kleine week en dan zit het er weer op, maar we hebben nog een aantal mooie en bijzondere dingen voor de boeg!
Pandaland! Chengdu is waar de grote panda’s te bekijken zijn. Wij doen dit in Giant Panda Research Base. Een mooie benaming voor een panda dierentuin. Een groot en groen gebied met diverse paviljoens en gebieden waar diverse reuzenpanda te bekijken zijn.
Reuze Panda aan de bamboe maaltijd
We vertrekken vroeg en wel om twee redenen: de massa andere (chinese) toeristen voor te zijn, maar bovenal omdat panda’s niet goed tegen warmte kunnen. Als het te warm is gaan ze naar binnen in de airco liggen. Dan zie je ze minder goed. We zijn dus om 7.45u binnen en lopen direct naar de buitenverblijven waar we getracteerd worden op een aantal panda’s die zich vermaken met bamboe of een rondje kuieren door ‘t groen.
De Rode Panda
Hoe gaaf!!! Daarna gaan we naar de rode panda’s. Dit is geen familie van de grote panda’s maar wonen wel in Tibet, het Himalayagebied en zuidwest China. En ook bedreigd, dus een verdiende plek in dit breeding research centre. De gedeelten waar de dieren gevolgd worden en de wetenschappelijke onderzoeken gedaan worden zijn hier ook, netjes weggewerkt in t groen. De rode panda’s houden ook niet van warmte (en t is hier héét!) maar zijn een stuk beweeglijker en gemakkelijker benaderbaar dan de grote versie. Superschattige beesten met een aandoenlijk koppie, die rode panda’s! Ze liggen languit in de takken te hangen of scharrelen rond op de grond.
Panda Research Centre in Chengdu
Tegen de middag hebben we gezien wat we wilden en zijn we op t heetst van de dag én op het allerdrukst in de dierentuin, weer terug in ons hotelletje. Een prachtig hotel in oude chinese stijl, maar lekker ruim en van alle gemakken voorzien. Na een siësta (afkoelen!!) gaan we op panda-souvenir jacht in Kuanzhai -alley. Een wirwar van straatjes met shopjes, vooral op de panda gericht. En superdruk! Maar we vinden er ook een restaurant waar we een biertje kunnen drinken, even relaxen en wat van de Spelen bekijken (gecensureerde Chinese versie!). Al met al een topdag!!! Morgen treinen we dieper naar het zuiden!