Wat een dag!! Het begon vandaag (nee, dat is inmiddels gisteren) met de vlucht naar Zürich, en vervolgens een snelle overstap voor de vlucht naar Shanghai. Prima vlucht met Swiss, helemaal prima maar een vliegtijd van 12u met een korte van 1,5u ervoor maakt het toch een lange zit. En met het tijdsverschil van 6 uur missen we net de nacht. Slapen zat er niet echt in maar we landden om 7 uur de ochtend dus nog een volle dag voor de boeg. Eerst naar het hotel, een fijn maar klein hotelletje in het centrum. Van daaruit de metro pakken naar de kern, het is niet heel lastig weliswaar dat alles in het Chinees is.

En de meesten spreken geen Engels. Maar we komen een heel eind hoor. Lang leve de vertaal-app. Én Ali-pay, het online betaalplatform waar je alle mee kunt betalen zoals bij ons met je wallet. Cash is hier al uitgebannen. De metro is ook een belevenis: het overstapstation was bijkans net zo groot als heel schiphol, met verdiepingen, controles, hekjes, roltrappen en lange afstanden. Ongelooflijk wat een systeem. Maar duidelijk als wat, punctueel, schoon, veilig en vlot! Fijn in t Engels aangegeven dus top te doen
We zoeken onze toeristenbus op, deze ons langs alle bezienswaardigheden en waar we kunnen uitstappen om wat langer te kijken. Heerlijk want zo krijg je ineens een goede indruk van de stad en zijn opbouw. En kom je nog eens ergens!

We belanden in de televisietoren van Shanghai. Dat is het markante gebouw met bollen, midden tussen de met lasers verlichte wolkenkrabbers: een iconisch beeld als je aan Shanghai denkt. Wij dus omhoog. En wat houden de Chinezen van rijen, controles, zinloze aanwijzingen geven en het opdrijven van mensen langs onzinnige dingen. Bijzonder om te zien, maar ook leuk om te ervaren. We gaan rustig met de stroom mee. Niet dat we dan niet opvallen want niets is minder waar: we hebben deze hele middag slechts een handjevol westerse toeristen gezien. Het zijn echt alleen chinese toeristen. En daartussen vallen wij op. Nou ja, Pieter en ik dan toch. Li Chen wordt net zo makkelijk in vlot chinees aangesproken en na een meewarig blik van haar komen ze uiteindelijk tot de verrassende conclusie dat ze geen chinees spreekt. Vermakelijk dus! We hebben de waterkant verkend en zijn aan het eind van de middag in Captains Bar beland voor een drankje en een hapje. We wilden qua eten nog niet de comfortzone uit dus burger, pizza en zeebaars gegeten…en een belgisch biertje. Waarom ze nou geen lokaal bier schenken blijft gissen; we denken dat dat niet hip is en Belgisch bier wel. Lekker tussen de Chinezen dineren, met een Europese kok.. en vervolgens weer met de metro terug naar t hotel.
We zijn echt doodmoe na deze lange dag (twee dagen eigenlijk) dus snel ons mandje in. Morgen weer een nieuw avontuur in Shanghai. Het klinkt als de nieuwe kaskraker van Indiana Jones, Marion en Shorty.

Duidelijk contrast