Vandaag een erg lange rit van bijna 8 uur. Vanaf de Orphen Gate naar de Phabeni Gate maar uiteraard wel door één van de mooiste parken van Zuid Afrika. Het rijden in het Krugerpark mag gewoon in je eigen auto. Dat is fijn want dan kun je alles meenemen wat je nodig denkt te hebben. En als het koud is doe je de kachel aan, is het warm dan doe je de ramen open. Simpel maar o zo aangenaam. Gisteren hebben we een gezellig Belgisch stel ontmoet. Nou, eigenlijk Li Chen, want zij zag een leuk vriendinnetje om mee te spelen. Nadat ze samen een heel koude duik in het zwembad hadden gemaakt zaten we bij de “braai” toevallig weer in de buurt en Li Chen en Liv raakten niet uitgepraat. Na het drinken van een biertje hadden ook wij een click en zo hebben we besloten samen de komende dag samen door het Krugerpark te rijden. Omdat Pieter graag foto’s neemt en het wild niet aan zijn kant van de auto zit, mag hij achterin, Li Chen op de bijrijdersstoel en stuurt Barbara. Dat rijden is heel relaxed in het park, al gingen een aantal keren de ruitenwissers aan in plaats van dat ik richting aan gaf. Geeft niets; er rijdt bijna niemand en dan ook nog eens niet harder dan 50 of 40, wat de maximumsnelheid is op de asfalt en zandwegen. Onderweg de nodige stopjes bij drinkholes, uitzichtpunten en waterpartijen. Het is bijzonder dat je overal wild tegenkomt, en er ook de nodige roofdieren rondlopen terwijl je her en der uit je auto mag om te picknicken. Wiens picknickplek is het dan? Toch lijkt het of we gisteren (tijdens de regenachtige en koele dag) meer wild konden spotten. Maar later die dag als kers op de taart een close encouter met een heus Luipaard; wat een magnifiek gezicht. We hadden zomaar een zandpad genomen om een kijkje te nemen en in een boom op nog geen 10 meter van de weg ligt de luipaard lui te zijn: een prachtig getekende vacht, allebei zijn voorpoten over een dikke tak, zijn achterlijf op een kruising en af en toe zwaait zijn majestueuze staart heen en weer en beweegt er een oor. De dikke poten verraden zijn grootsheid, het is een magisch dier. Aan het eind van de dag nemen we afscheid van onze vrienden: zij logeren nog een nachtje in het park en wij erbuiten. We hebben zo lang in het Kruger doorgebracht dat we in het donker naar onze lodge moeten rijden. Dat is niet zo fijn want het is druk onderweg en er lopen ontzettend veel mensen langs de weg. Daarbij denken veel automobilisten dat ze met groot licht moeten rijden. Half verblind en gelukkig zonder de motorkap te beschadigen vinden we onze lodge. Deze ligt onder aan een heuvel en is een voormalig plantagehuis. In een prachtige kamer logeren we twee nachten, met uitzicht over de bush…

En natuurlijk staan we de volgende dag weer vroeg op, we gaan nog een dagje door Kruger cruisen! We doen het rustig aan vandaag. De route die we nemen is niet zo lang, en we slaan een lunch in bij de supermarkt voordat we t park inrijden. Ook vandaag spotten we niet zo heel veel wild maar kuddes olifanten, giraffen, zebra’s, kudu’s, antilopes, buffels en gnoes zien we ook vandaag weer. Het blijft bijzonder en we blijven onder de indruk van deze prachtige dieren. Wat ons opvalt zijn de borden waarop gewaarschuwd wordt voor het stropen. De neushoorns worden ook hier helaas bedreigd en de borden waarschuwen je er voor dat stropers zelf ook gestroopt worden. Oog om oog. Dat het ze inderdaad menens is zien we als er onderweg een helikopter vlak voor ons op de weg landt en er twee rangers met geweren uit springen en vlug een zandpad in gaan. Indrukwekkend! We zijn maar vlug door gereden…. Aan het eind van de dag, net voordat het donker wordt, zijn we weer terug in onze lodge. Daar kunnen we alle belevenissen van afgelopen dagen nog eens de revue laten passeren onder het genot van een hapje en een drankje… Morgen steken we de grens over naar Swaziland. We zijn benieuwd wat dit ons onbekende land ons brengt!