En wederom zitten we op het terras met uitzicht over het nationaal park te genieten van een prachtige zonsondergang. Zojuist een frisse duik genomen in het zwembad. Deze afkoeling konden we wel gebruiken na een energieke dag. Vanmorgen zijn we gestart met een ossenkar-tochtje. Deze rit bracht ons naar een meertje waar we op een catamaran-achtig bouwwerk gevaren hebben, om uit te komen bij een klein boeren dorpje. Daar lieten twee vrouwen ons zien, meedoen en ervaren hoe het eten wordt bereid. Van rijst stampen en kokosnoot raspen tot roti ingrediënten maken, bakken en curry op een vijzel maken. Voordoen en nadoen om het eindresultaat vervolgens samen te nuttigen; heerlijk!!! We gingen vervolgens te voet verder door de akkers. Er werd vooral ui, rijst, paprika en tabasco/ pepers verbouwd. Een ingenieus irrigatiesysteem zorgt er voor dat de gewassen ook nu in de droge tijd voldoende water krijgen. De Sri Lankese bevolking heeft al eeuwen geleden hand gegraven watertanks aangelegd. Deze zijn zo groot als kleine meren en kunnen een hele omgeving van voldoende water voorzien. Het bewerken van de akkers gaat vooral handmatig. Een enkele keer komt er een tractor aan te pas. De boeren wonen in kleine lemen hutjes met een enkele golfplaat en veel gevlochten palmbladeren-dakjes. Omdat er vooral ’s nachts veel wilde olifanten het voorzien hebben op de gewassen én het zout in de keukentjes houdt men om beurten de wacht. Zodra een olifant gesignaleerd wordt, trommelen de boeren op de daarvoor bestemde olievaten om zowel de olifant als de andere boeren te waarschuwen en wordt de olifant met vuurwerk en geschreeuw weg gejaagd. In onze ogen heel primitief allemaal maar erg doeltreffend. Een beetje beschaamd voelen we ons wel, met onze camera-uitrusting en luxe uitdossing.. maar de mensen zijn niet minder gelukkig zo te zien en maken er het beste van.
We slenteren wat door het dorpje en zien hoe de mensen die ver van de toeristen wonen en werken, leven. Een tuk-tuk brengt ons terug naar …. de beschaving??
Na de lunch (het lijkt wel alsof er vooral buffet-style wordt aangeboden.. yak… te veel massatoerisme naar onze zin) rijden we naar Sigiriya, de Leeuwenrots. Dit zijn overblijfselen van een oud fort en paleis, waarvan het hoofdpaleis bovenop een steile rots gebouwd was. Een klim van meer dan 1200 traptreden brengt ons boven waar we een magnifiek uitzicht hebben over de omgeving. Een warme, winderige klim over stenen en metalen trapjes. We bewonderen de Wolkenmeisjes halverwege en verwonderen ons over hoe men in de oudheid een paleis hier heeft kunnen bouwen. Zelfs nu is het lastig om een degelijke constructie omhoog te bouwen. We vinden onszelf erg stoer dat we toch maar mooi boven zijn gekomen zonder al te moe te zijn en na deze persoonlijke overwinning van onze kleine bergbeklimster zitten we dus nu na te genieten van wederom een heerlijke dag…..